Azumi

Ik schrik wakker van het harde geluid van Ryouji's wekker. Ik werp een blik op Ryouji's bed. Hij ligt vredig te slapen met zijn deken tot aan zijn kin. "Moooh, Onii-chan!" geirriteerd pak ik mijn kussen en smijt het naar zijn hoofd. Ryouji's ritmische ademhaling stopt even, dan draait hij zich om en slaapt rustig verder, met mijn kussen half op zijn gezicht. Ik slaak een diepe zucht en stap in mijn pantoffels. "Mataku." mompel ik ongelovig. Ik loop naar Ryouji's bed en kijk naar zijn slapende gezicht. Plagerig breng ik mijn gezicht naar zijn oor. "Onii-chan, o-ki-te ku-da-sai." Ryouji vliegt overeind. "Azumi!" roept hij ademloos. "Waar is dat nou weer goed voor." Ik draai me om en kruip weer in mijn bed. "Jij zet je wekker omdat je moet werken, maar ik ben de enige die er wakker van wordt. Ryouji kijkt snel op het klokje naast zijn bed. "Shimatta." sist hij en hij grist zijn kleren bij elkaar en struikelt de slaapkamer uit. Ik kijk hem na en trek mijn deken over mijn hoofd. Het is niet eerlijk dat alleen Ryouji zich iedere dag kapotwerkt. Hij is telkens zo moe de laatste tijd...